Je kent ze wel, bijzondere vrienden die je pad blijven kruisen. Maar wat als hun leven plotseling tot stilstand komt?
Van het ene optreden naar het andere werden we gereden, vol bravoure en overtuiging dat we de nieuwe Dolly Dots waren. Twee jaar lang noemden we elkaar bij onze ‘Dolly Dot-namen’ en was Anita mijn vaste duo. Ik de eigenwijze van ons twee, zij de lieve en rustige.
Na de basisschool scheidden onze wegen. 26 jaar later kwamen we elkaar opnieuw tegen – deze keer niet in de schijnwerpers van kinderoptredens, maar in de zorg. Anita was degene die mij, als toentertijd best eenzame zelfstandige, aan een mooie opdracht hielp. Dit mondde uit in een vierjarig dienstverband met hele fijne collega’s. Bovenal vond ik mijn oude vriendinnetje terug.
Ook na 26 jaar voelde het direct weer vertrouwd. Allebei veranderd – zij assertiever en pittiger, ik wat kalmer – maar wat bleef was onze chaotische, ongestructureerde kant én de warmte in onze verbinding.
En dan opeens… komt zo’n verbinding in een ander licht te staan.
Begin dit jaar hoorde ik dat Anita een zwaar herseninfarct heeft gehad. Deze vrolijke, energieke, dansende vrouw kan niet meer duidelijk maken wat ze voelt, wat ze wil, waar ze naar verlangt. Een onvoorstelbare wending.
Zo voelbaar wordt dan het cliché: het leven kan echt in één klap veranderen.
Haar broer Edwin is een prachtige steunactie gestart om behandelingen mogelijk te maken die Anita kunnen helpen iets van haar leven terug te krijgen. Een initiatief recht uit het hart.
Lieve Anita, Edwin en familie – heel veel sterkte. 💙
Wie helpt Anita haar lach en leven weer terug te toveren?
